به گزارش شیرازه به نقل از بهارکوار، سید روح اله نبوی در مقطعی حتی زندگیش را برای ورزش گذاشت و ناملایمات بسیاری از جانب برخی مسئولین و ورزشکاران دید، ولی او که هدف داشت بخوبی از آنها گذشت و خوشحال است که توانسته دین خود را حداقل به ورزش و جوانان ادا نماید.

او خاطرات تلخ و شیرین زیادی داشت که در موقع گفتن آنها انگار که برایش تازگی داشت و بسیار منقلب می شد او یکی از کسانی است که به حق واقعی خود هیچوقت نرسیده و هیچ گله ای هم از کسی و یا کسانی نداشته و رضای خدا را مهمترین چیز در زندگیش می داند حتی برخوردهای فیزیکی که با او شده را جزیی از مبارزات خود برای هدفش دانسته و آنها را به خدا واگذار نموده است.

او در مقاطعی حتی جای پیشرفت در استان را داشت و به نوعی خود را فدای شهرستان نمود. با او گفتگوی صمیمانه و بی پرده ای را انجام دادیم تا شاید جوانان امروز و یا حتی مسئولینی که می توانند کاری انجام دهند به خود آمده و بدون هیچ چشم داشتی دین خود را به ورزش ادا نمایند.

- لطفا خودتان را به طور کامل معرفی کنید.

سید روح اله نبوی متولد 1338 – کوار - دارای مدرک تحصیلی کاردانی تربیت بدنی، بازنشسته آموزش و پرورش، از خانواده ایثارگران و جانباز انقلاب و جنگ تحمیلی و فعلا ساکن شیراز می باشم .

-  چند فرزند دارید و آیا فعالیت ورزشی هم دارند ؟

4 فرزند دارم دو پسر و دو دختر. خیر فعالیت ورزشی ندارند

-  شغل فعلی شما ؟

بازنشسته و فعلا بیکارم. وضعیت شغلی در مدت عمر 57 ساله، بعد از پیروزی انقلاب عضو کمیته انقلاب و با تشکیل سپاه پاسداران عضو نیروی ویژه سپاه و فرمانده پایگاه شهید دیلمی و با شروع جنگ تحمیلی حضور در جبهه و فرمانده گردان عاشورا و پس از آن 4 سال خدمت به خانواده معظم شهدا و ایثارگران در بنیاد شهید کوار و با توجه به علاقمندی به ورزش در سال 66 استخدام در آموزش و پرورش بعنوان دبیر ورزش و بعد از 4 سال بعنوان معلم ورزشی و آمادگی دفاعی در مدارس بعنوان کارشناس تربیت بدنی آموزش و پرورش کوار به مدت 19 سال و در کنار تربیت بدنی 13 سال هم مسئول گزینش منطقه بعهده داشتم.

در مدت خدمتتم در آموزش و پرورش عضو هیئت فوتبال کوار و مربی تیم آموزش و پرورش که از دسته دوم کوار شروع کردیم و تا نائب قهرمانی لیگ یک ادامه دادم و با کمک جهانبخش سلیمی تیم فوتبال شهید اسدی اکبرآباد را به لیگ دسته اول استان فارس رساندیم و در آن سال با تیم فوتبال بسیج سپاه پاسداران کوار قهرمان فارس شدیم و به مسابقات کشوری راه یافتیم و چندین مسابقه با تیمهای استانهای مختلف داشتیم که نتایج خیلی خوبی گرفتیم .

-  عملکرد خود را در مدت خدمت ذکر کنید .

1-تحویل شاگردان سالم و با اخلاق و مستعد و مثمر ثمر به جامعه. 2- احداث سالن ورزشی رسالت آموزش و پرورش که با پیگیری و انتخاب نام سالن توسط اینجانب صورت گرفت. 3- احداث زمین ورزشی اکبرآباد با همکاری حاج آقا نوروزی امام جمعه وقت کوار و حاج نصراله کوهی مسئول بنیاد شهید وقت کوار و مرحوم حاج حسن خان اسدی و حاج بهروز سالخورده نمایندگان مالک و مساعدت خانم منتخب مالک زمین و پیگیری بی دریغ بنده حقیر. 4-راه اندازی تیم رسالت آموزش و پرورش کوار که تا نائب قهرمانی دسته اول کوار ادامه دادیم.

-  الان هم ورزش می کنید ؟ چه ورزشی ؟

بسیار کم و بیشتر پیاده روی و به صورت پراکنده والیبال

-  از کی به فوتبال علاقمند شدید؟

از سن 15 سالگی فوتبال کنار جاده قلعه نو و کارخانه قند با توپ روده ای و در زمین خاکی ( در ضمن برای بچه های امروزی بگم که توپ روده ای قبل از توپ سوزنی بود توپی که تیوب آن از روده یی بود که با دهان و یا پمپ، باد می شد و با نخ می بستم و داخل پوست تیوب می گذاشتیم و پوست توپ با نخ یا بند که سوراخهایی داشت گره میخورد و از آن استفاده می کردیم و برخی اوقات که توپ را به آسمان شوت می کردیم روده بیرون می آمد و فرفرکنان باد خالی می شد و بازیمون تعطیل می شد تا دوباره تعمیرش کنیم ) و پس از آن در سن 18 سالگی کشتی روی چمن طبیعی کنار جوی آب هفت تغره.

-  اگر امکان داره بیشتر از شروع ورزش خودتون بفرمائید

در زمان انقلاب که 19 سال سن داشتم ضمن فعالیتهای انقلابی علاقه زیادی به ورزش کشتی داشتم و در هفته چند جلسه به اتفاق 2 نفر از دوستان بنامهای مرحوم ولی خان دهقان و مرحوم حمید استوار به باشگاه کارگران شیراز می رفتیم و زیر نظر آقای کانون تمرین می کردیم و همزمان فعالیتهای خود را در شهر کوار با امکانات ضعیف که حتی تشک کشتی و سالن هم نداشتیم شروع و به اتفاق حاج ناصر پناهی منزلی اجاره نموده و تعدادی تشک پنبه ای از سالنهای شیراز که آنها تشک اسفنجی گرفته بودند گرفتیم و فعالیتهای کشتی بصورت رسمی زیر نظر آقای پناهی و همکاری بنده راه اندازی شد و از طرف تربیت بدنی کوار که نمایندگی بود جهت مربیگری کشتی زیر نظر آقایان منصور برزگر کشتی آزاد و رحیم علی آبادی کشتی فرنگی در شیراز معرفی شدم تا اینکه جنگ تحمیلی شروع شد و با توجه به تعهدی که به انقلاب و نظام داشتم فعالیت خود را در دو جبهه نظامی و ورزشی ادامه دادم و سالن ورزشی اداره تربیت بدنی راه اندازی شد و تعداد شاگردان به حدی رسید که کلاسها در سه گروه سنی بزرگسالان، جوانان و نوجوانان فعال بود و علاقمندان زیادی از کوار و روستاهای اطراف جذب شدند و کشتی کوار به استان فارس معرفی شد و با توجه به اینکه هنوز دهستان و بعد بخش بودیم در مسابقات استانی روبروی شهرستانی‌ها قرار می گرفتیم و چنان خوب کار می کردیم که برخی اوقات مورد اعتراض شهرستانها قرار می گرفتیم و می گفتند که اینها نباید شرکت کنند چونکه شهرستان نیستند و مسئولین شیراز و استان هم در برابر آنها ایستادگی می کردند و حمایت خوبی از ما میشد چونکه واقعا بچه ها عالی کار می کردند و در کنار کشتی هم علاقمند به فوتبال بودم و در زمین خاکی کنار جاده روستای قلعه نو و زمین کارخانه قند تمرین می کردیم و بعد از مدتی به عضویت تیم کوار در آمدم و مدرک داوری توجیهی و درجه 3 فوتبال هم گرفتم و از آنجا با فاصله گرفتن از کشتی، زحمت مربیگری کشتی به دوش برادران بابک دوست و جمالی انداخته و بصورت رسمی مربیگری فوتبال و بعداً فوتسال را دنبال کردم و در سال 87 بعد از خاطرات تلخ و شیرین از دنیای ورزش بصورت فیزیکی خداحافظی کردم.

-  آیا ورزش باعث عقب ماندگی شما در اجتماع شد؟ ( چه از نظر مالی و ... )

از نظر جسمی خیر ولی از نظر مالی بله

-  مشکلاتی که در آن موقع داشتید ؟

اون موقع مشکلات مالی نداشتیم ولی بیشتر مشکل امکانات و فضای ورزشی بود

-  شما به چه مرحله ای از فوتبال رسیدید ؟

در سطح شهرستان فوتبال بازی کردم و در کشتی در سطح استان

-  اگه یکبار دیگر به عقب برمی گشتید دوباره به فوتبال روی می آوردید ؟

خیر .  با این اوصاف که در ورزش است نه . ولی اگه ورزش بصورت حرفه ایی باشه که همه چیز بصورت اصولی کار بشه چرا که نه ؟

-  از دوستانتان بگوئید ؟

دوستان خوب ورزشی یا شهید شده اند یا به رحمت خدا رفته اند تعداد اندکی باقی مانده اند.

-  مربیان‌تان چه کسانی بودند ؟

در فوتبال آقای فتئنایی و برادر شهیدم و در کشتی آقای کانون و حاج ناصر پناهی.

-  نقش والدین و دوستان در پیشرفت ورزشی شما چگونه بود ؟

والدینم از ورزشی که باعث عقب ماندگی از زندگی ( از نظر مالی ) و مشکلات فرهنگی و آبرویی سر راهمان بود مخالفت می کردند.  ( مثلا در یکی از بازیها داور مسابقه بودم که بازیکنان و تماشاگران تیمی که باخته بود از کنار منزلمون رد شدن و شعار علیه من می دادند که مرحوم پدرم از این اتفاق خیلی ناراحت شد ).

-  چرا والدین کواری به ورزش فرزندان خود اهمیتی نمی دهند در صورتی که ورزش ها بخصوص فوتبال در حال حاضر خود یک علم بوده و هم جنبه اقتصادی فراوان دارد و هم اینکه جلوی معضلات اجتماعی زیادی را می گیرد ؟

1-مشکلات اقتصادی 2- عدم شناخت به ورزش و بعد مثبت آن 3-رابطه ای شدن ورزش ( در انتخاب ورزشکار خصوصاً ورزشکارانی که از نظر مالی و بیان و آشنایی با دست اندرکاران مشکل دارند ).

-  خاطره ای از دوران ورزشی ؟

خاطرات زیا تلخ و شیرینی از ورزش دارم و تلخترین خاطره ام در ورزش این بود که در یکی از روزهای اول جنگ در زمین فوتبال کارخانه قند مشغول بازی بودیم که یکنفر آمد سراغ مرحوم حمید استوار که یکی از ورزشکاران خوب منطقه در رشته های کشتی و فوتبال بود و دوست چندین ساله بنده که واقعاً پسر زرنگ و با غیرتی بود و او را با خود برد و چیزی طول نکشید که صدای گلوله آمد و خبر آوردند که حمید استوار در درگیری که رخ داده کشته شده و همه واقعا شوکه شدند . روحش شاد .

و خاطره دیگر اینکه با تیم فوتبال رسالت آموزش و پرورش از جهرم می آمدیم که تقریبا هوا رو به تاریکی می رفت متوجه شدیم که در جاده اتفاقی افتاده من از آقای بهرامی راننده مینی بوس آموزش و پرورش خواستم که نگه دارد تا ببینم چه اتفاقی افتاده و از ورزشکاران هم خواستم که داخل مینی بوس بمانند . جلو رفتم و دیدم که نیسانی پر از میوه های فصلی  رنگارنگ ( گیلاس، سیب، آلو زرد، آلو سیاه و ... ) چپ کرده و راننده هم کنار جاده نشسته و بیشتر میوه ها نیز در اطراف پراکنده شده بود و از او خواستم که اگر از دست ما کاری بر می‌آید بگو تا انجام دهیم چونکه نیرو هم زیاد داریم و او نیز خرسند از گفتن نیرو، گفت که بیاید و میوه ها را جمع کنید تا زیر ماشینهای عبوری خراب نشود و من هم به بچه ها گفتم که بیاید کمک کنید که دیدم بچه ها ساکهای خود را از وسایل ورزشی خالی نمودند و از درب و پنجره بیرون پریدند و شروع کردند به جمع آوری میوه ها و آقای بهرامی هم که ساک نداشت کلمن آبی را خالی کرد و شروع به جمع آوری میوه ها کرد و جالبتر از همه یکی از بازیکنان بود که به جای این همه میوه داشت هویج و کدو جمع می کرد و یکی دیگر رفته بود داخل نیسان و مقدار میوه ای که داخل کارتن سالم مانده بود داخل کیف خود می کرد که راننده نیسان به او گفت حداقل این مقدار را برای زن و بچه ام بگذارید و در پایان بچه ها با ساکی پر از میوه به خانه برگشتند و من هم تنها کاری کردم گفتم بچه ها حداقل فاتحه ای برای اموات مال باخته  بفرستید.

-  نصیحت شما به جوانان و نوجوانان ؟

 در کنار تحصیل و کار، ورزش کنید حتی ورزش ساده و کم خرج، حتما لازم نیست به سراغ ورزش حرفه ای بروید. جامعه ای که جوانان سالم دارد آن جامعه موفق و سرزنده است و احترام به والدین و بزرگتران را فراموش نکنید و از راه قانونی حق خودتان را طلب کنید .

-  پیشنهاد یا انتقاد به مسئولین ؟

همیشه و در همه حال خدا را در نظر بگیرند تا شرمنده شهدا و مردم نشوید، پست و مقام و کت وشلوار به هیچ کس ماندنی نیست کاری کنید که بعد از پایان خدمت و مسئولیت، مردم به خوبی از شما یاد کنند و عاقبت به خیری پشت سرتان باشد. مسئولین ورزشی روی نوجوانان و جوانان سرمایه گذاری نمایند چون شهرستان از پتانسیل خوبی برخوردار است خصوصاً عزیزانی که علاقه و استعداد ورزشی دارند اما با مشکل مالی دسته و پنجه نرم می کنند. حقیقتا بنده حقیر بعد از سی سال خدمت، از عملکرد برخی از مسئولین ورزش منطقه راضی نبودم. آنها فقط مسئولیت را رفع تکلیف می دانستند، مسئولیت را باید به اهلش سپرد همانطور که حضرت امام (ره) فرمودند اگر کسی میتواند مسئولیتی قبول کند کوتاهی کند خیانت کرده و بالعکس .

انتظاری که از مسئولین دارم تو را به خدا با توجه به حجمه سنگین دشمنان نظام و کشور دست جوانان و نوجوانان بگیرید بخدا استعدادهای خوبی در شهرستان داریم مشکلات اقتصادی و بیکاری سر راه فرزندان ما هست با برنامه ریزی کمک کنید تا عزیزان تباه نشوند در زمان خدمتتم بارها در جلسات اداری با مسئولین شهرستان و مصاحبه با روزنامه های استان و شهرستان مشکلات ورزشی منطقه خصوصا مشکل استخر مطرح نمودم و هیچ ترتیب اثری داده نشد نمی گویم کار نشده، باید تلاش بیشتری شود چون برخی از مسئولین قبلی در حق ورزش کوار کوتاهی کردند .

-   بنظر شما اگر این امکانات کنونی در آن موقع بود شما و یا دوستانتان به جایی می رسیدید ؟

در آن زمان جوانان، پرنشاط و با انگیزه و با روحیه بودند متاسفانه امکانات ضعیف بود حال که امکانات نسبتا فراهم است جوانان دلمرده و بی تفاوت و کم انگیزه شده اند حتی در حق خودشان کوتاهی می کنند. بله اگر امکانات موجود حال حاضر در آن وقت بود ثابت می کردیم که جوانان کواری همانطور که شهدا ثابت کردند حرفی برای گفتن داشتیم .

تا شهرهای بزرگ و مرکز استان و رابطه و نفوذ و افراد با سواد در راس امور بود شهرهای کوچک و روستا در فقر و مشکلات بسر می برند. نصیحت من به جوانان این است که به هر قیمتی هست به دنبال تحصیلات عالی باشید. هر جامعه ای که از نظر سواد و فرهنگ در سطح پائین باشد توسری خور و عقب افتاده می ماند و همیشه در جا می زند .

-  خود را مدیون چه کسی در ورزش می دانید ؟

مدیون امام خمینی (ره) که در اوج جوانی، راه و روش زندگی و خدمت به ما یاد داد و زحمتهای پدر و مادر و بزرگترها و معلمین زحمت کش و با صداقت.

-  اگر رئیس هیئت فوتبال شهرستان کوار بودید چکارهایی انجام می دادید ؟

متاسفانه فوتبال در سطح کشور مشکل دارد خصوصا استان فارس و شهرستانها و از جمله کوار و عملکرد ضعیف افراد غیر تخصصی خصوصاً در هیئت فوتبال که باعث نابودی فوتبال در نوجوانان و جوانان شده. در زمان مسئولیت بنده حقیر در پست تربیت بدنی آموزشگاه منطقه و عضو هیئت فوتبال به مسئولیت آقای حبیب عباسی تعداد تیمهای فوتبال کوار بین 40 تا 50 تیم بود که از برگزاری مسابقات عاجز بودیم در حال حاضر به صفر رسیده. بارها آمدیم کار کنیم و لیگ نوجوانان و جوانان راه اندازی کنیم و روی آنها سرمایه گذاری کنیم که با مخالفت عده ای در اداره تربیت بدنی و هیئت فوتبال مواجه شدیم و کارشکنی کردند و باعث دلسردی ما شدند.

-  رئیس هیئت فوتبال را می شناسید ؟

بعد از بازنشستگی مدتی می گفتند آقای فرزاد مهکوئی می باشد که از دبیران ورزش زمان بنده بوده و ارادت خاصی به وی داشته اما مشکل می بینم با توجه به اینکه ایشان ساکن شیراز می باشند و تقریباً با بچه های کوار تاحدودی بیگانه هست بتواند موفق باشد .

-  فکر می کنید بهترین رئیس هیئت فوتبالی که در این شهرستان خدمت کرده چه کسی بوده و چرا ؟

آقای حاج حبیب عباسی. صداقت در کار داشت و هیئت یکدست درست کرده بود و تعداد تیمها زیاد و ورزشکاران به سن و پیشکسوت بودن اعضاء احترام می گذاشتند.

-  آینده شهرستان کوار در فوتبال ؟

باید کار ریشه ای و اساسی کرد و از بین نوجوانان و جوانان در مدارس سرمایه گذاری کرد و از نظر مالی نیز باید اداره ورزش و خیرین و سرمایه داران حمایت کنند.

-  حرف آخر

در پایان بنده حقیر بعد از سی سال خدمت، جوانی و آینده و پیشرفت خود را فدای مردم و نظام کردم و از خداوند شاکرم که شرمنده مردم و شهداء نیستم و سعی نمودم خدمت صادقانه داشته باشم و امیدم به پاداش آخرت است و همچنین از نشریات که فرهنگ سازی می نمایند و مسائل را به گوش عموم خصوصاً مسئولین می رسانند تشکر می کنم و خواهشی که دارم این است که حقایق را درج نمایند و مسئولین هم تحمل انتقاد و ایراد را داشته باشند.

تهیه کننده: جهانبخش سلیمی